بیماری یاس فلسفی وبلاگی!!!!!

نمیدونم این بیماریه یا نه؟؟

نمیدونم این روزها چه حس و حالی دارم ...

ولی دارم دچار یه جور "یأس فلسفی وبلاگی" میشم ...

با خودم میگم : یعنی که چه که تو یه چیزی بنویسی ( اونم معمولا چرت و پرت) ..دیگران بیان نظر بدن...

بخونن یا نخونن..بگن بابا این یارو دیوونه اس ها...

حوصله هیچ کاری رو ندارم...دارم دچار از خود بیگانگی میشم..

چه میدونم این چیزایی که میگم یعنی چی؟؟

این  روزای آخر سال برام یه جوریه...اصلا حال منم هر روز مثه گذشت روزا تغییر میکنه..

اون مشکلی که گفتم برا یکی از نزدیکانم اتفاق افتاده حل نشده

دوست دارم برم برا "عزیز ترین " کلی خرید کنم ولی وقت نمیکنم و هوا هم خیلی سرده...

آقای همسر میگن برا عید بریم مسافرت ولی من با این شرایطی که دارم برام سخته...دوست دارم عید

خونه باشم..

دوست دارم این روزا زودتر بگذره...پسری بدنیا بیاد و یه زندگی متفاوت و تجربه کنیم..

همه چی یکنواخت شده ...دلگیر شده ...اصلا یه جوری شده...

نگرانم...نگران خودم ..مخصوصا "عزیزترین"...

خونه تکونی تقریبا انجام شده ...

دوست دارم سالی که میاد یه سال متفاوت برام باشه...یه سال متفاوت متفاوت...

آخر نوشت: ببخشید پراکنده گویی هامو...میخواستم خودمو تخلیه کنم فکر کنم موفق شدم..

۲: پیشاپیش عیدتون مبارک ..اگه لحظه تحویل سال بیدار بودین منم دعا کنین..منم بیاد شماهستم...

دلتون همیشه شاد شاد باشه...